Nynorskordboka
doktor
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein doktor | doktoren | doktorar | doktorane |
Uttale
dokˊtor, i fleirtal dokˊtorar; doktoˊrarOpphav
frå latin ‘lærar’, av dosere (1; same opphav som doctorTyding og bruk
person som har teke doktorgraden, eller som er utnemnd til æresdoktor;
forkorta dr.
Døme
- han er doktor i teologi